Indonezja - Wyprawa motocyklowa
-
Czas trwania14 dni
-
KrajIndonezja
-
Poziom trudnościŁatwe (2/6)
-
Aktywności
-
Motocykle
-
samochód terenowy
-
-
Minimalna ilość uczestników8
INDONEZJA (Republika Indonezji)
Stolica: Dżakarta
Waluta: rupia indonezyjska (IDR);
Język urzędowy: indonezyjski
Inne języki: angielski, niderlandzki, jawajski, lokalne języki etniczne
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE
Obowiązek uzyskania wiz turystycznych, służbowych, pobytowych oraz tranzytowych dotyczy wszystkich obywateli polskich, niezależnie od rodzaju paszportu. Obywatele polscy mogą otrzymywać wizy turystyczne (do 30 dni pobytu na terytorium Indonezji, dotyczy tylko paszportów zwykłych a nie tymczasowych) przy wjeździe - w ściśle ustalonych punktach przekraczania granic na lotniskach i w portach morskich (tzw. visa upon arrival). Po przylocie do Indonezji wizy można otrzymywać odpłatnie (25 USD) na lotniskach. Istnieje możliwość przedłużenia wizy „on arrival” o kolejne 30 dni w najbliższym urzędzie imigracyjnym, po złożeniu wniosku i uiszczeniu opłaty 25 USD. Nie ma możliwości otrzymania indonezyjskiej wizy na lądowej granicy między Timorem Wschodnim a Indonezją (Atambua). Przy dłuższych pobytach, przy celach wyjazdu innych niż turystyczny/biznesowy oraz w przypadku posiadania paszportu tymczasowego o wizę należy aplikować w Ambasadzie Indonezji w Warszawie.
Przy wjeździe do Indonezji paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy. Ubiegający się o wizę wielokrotną musi w momencie złożenia aplikacji legitymować się paszportem ważnym minimum 18 miesięcy. Na żądanie władz imigracyjnych należy okazać bilet powrotny lub bilet na dalszą podróż (posiadanie biletu może być konieczne już w momencie składania wniosku o wizę w Wydziale Konsularnym Ambasady Indonezji w Warszawie). Przy wjeździe do Indonezji nie ma obowiązku wykazania się określoną kwotą pieniędzy bądź deklarowania jej na granicy. Składając wniosek o indonezyjską wizę, należy mieć przy sobie kartę kredytową lub zaświadczenie z banku potwierdzające posiadanie konta bankowego. W przeciwnym razie trzeba mieć gwarancję osoby zapraszającej, że zapewni ona środki utrzymania i opiekę. Podatek lotniskowy przy wyjeździe z Indonezji (nie ujęty w cenie biletu) wynosi w Indonezji 150 tys. IDR. Należy pamiętać, by mieć taką kwotę w miejscowej walucie.
PRZEPISY CELNE
Nie ma ograniczeń co do wwozu lub wywozu obcych środków płatniczych. Limit wwozu i wywozu dotyczy tylko miejscowej waluty i wynosi 5 mln IDR. Nie wolno wwozić, wywozić ani posiadać narkotyków - grożą za to surowe kary, łącznie z karą śmierci. Obowiązują ograniczenia i zakazy wywozu rzadkich gatunków lokalnej fauny i flory. Wątpliwości służb celnych może wzbudzić większa ilość lekarstw, jeśli nie mają one nazw międzynarodowych. Przy wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT.
UBEZPIECZENIE
We własnym interesie, przed rozpoczęciem podróży, każdy turysta powinien się ubezpieczyć ze względu na wysokie koszty usług medycznych w prywatnych szpitalach i klinikach. Niektóre polskie agencje ubezpieczeniowe wydają polisę, która w razie choroby obejmuje jedynie pokrywanie rachunków za usługi medyczne po powrocie do kraju, tymczasem indonezyjskie placówki medyczne wymagają natychmiastowego pokrycia kosztów leczenia. Stanowczo zaleca się dokonywanie ubezpieczeń w firmach, które mają własnych wiarygodnych przedstawicieli na terenie Indonezji i na bieżąco opłacają świadczone usługi medyczne. Warto rozważyć wykupienie ubezpieczenia umożliwiającego ewakuację medyczną (np. do Singapuru) w przypadku skomplikowanych urazów lub chorób.
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
W Indonezji nie ma obowiązkowych szczepień. Do zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w kranie nie jest zdatna do konsumpcji. Zalecane jest picie wody butelkowanej lub przegotowanej, unikanie w napojach kostek lodu oraz surowych i niedogotowanych potraw. U dzieci nadal poważny problem stanowi polio i odra. W większości prowincji istnieje zagrożenie wścieklizną u psów (szczególnie na Bali). Poza dużymi skupiskami ludzkimi występuje zagrożenie malarią (niskie ryzyko na Jawie i Bali) oraz w dużych miastach - gorączką krwotoczną denga (liczba zachorowań wzrasta szczególnie w okresie pory deszczowej od października do kwietnia, nie ma skutecznego środka zabezpieczającego przed zakażeniem). W przypadku podróży poza Jawę i Bali miejscowe władze zalecają profilaktyczne przyjmowanie lekarstw antymalarycznych oraz zwracanie uwagi na dobre zabezpieczenia przeciw komarom. Szczególną uwagę należy zwrócić na pojawianie się wśród drobiu i ludzi ognisk ptasiej grypy wywołanych szczepem wirusa grypy H5N1. Przed wyjazdem do Indonezji warto zaszczepić się przeciw zwykłej grypie, co znacznie skraca czas zdiagnozowania ptasiej grypy. Należy unikać kontaktu z drobiem i dzikimi ptakami, a także miejsc, gdzie może być obecny drób zakażony wirusem H5N1 takich jak targowiska, fermy, zakłady przetwórstwa drobiu. Wirus jest wrażliwy na wszelkie rodzaje detergentów, jak i temperaturę powyżej 70 st. C. Należy szczególnie dbać o czystość rąk. Zagrożenie wirusem H1N1 nie stanowi dużego zagrożenia w Indonezji.
Opieka medyczna, zarówno państwowa, jak i prywatna, jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest niezadowalający; znacznie lepszy jest w klinikach prywatnych. Koszt wizyty lekarskiej wynosi przeciętnie od 20 do 50 USD (w nagłych i ciężkich przypadkach - do 200 USD); koszt jednej doby pobytu w szpitalu - od 15 USD w szpitalu państwowym (np. Szpital Wydziału Medycyny Uniwersytetu Indonezja Cipto Mangkusumo w Dżakarcie) do 250 USD w prywatnej klinice. Przeciętny koszt pobytu w szpitalu wynosi 150 USD dziennie, nie licząc opłat za usługi medyczne, badania laboratoryjne i lekarstwa. Niezbędne jest wykupienie kompleksowego ubezpieczenia od kosztów leczenia przed rozpoczęciem podróży do Indonezji.
INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Obowiązuje ruch lewostronny. Międzynarodowe prawo jazdy jest w Indonezji uznawane, jednak przy dłuższych pobytach, ze względu na korzystniejsze ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego prawa jazdy. Poza stołeczną Dżakartą należy unikać podróżowania samochodem w nocy. Samochód można wypożyczyć w prywatnych wypożyczalniach na dowolny okres; orientacyjna cena wynosi ok. 30-40 USD dziennie. Zdecydowanie bezpieczniejsze jest korzystanie z samochodu z wynajętym miejscowym kierowcą. Wszelkich płatności należy dokonywać w walucie miejscowej.
PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Szlaki komunikacyjne są bardzo zatłoczone i niebezpieczne. Ruch na drogach jest chaotyczny, czasami wręcz niebezpieczny (kierowcy nie przestrzegają zasad ruchu drogowego). Zgodnie z przepisami indonezyjskimi cały czas należy mieć ze sobą dokument potwierdzający tożsamość (paszport).
BEZPIECZEŃSTWO
Przed podróżą należy zawsze wykonać kserokopię paszportu, biletów lotniczych i wiz. Wymiany gotówki najkorzystniej dokonywać w kantorach zlokalizowanych w dużych centrach handlowych lub dobrych hotelach. Należy dokładnie przeliczyć kwotę wydaną przez kasjera walutowego. W Indonezji pewne trudności może przysporzyć wymiana dolarów amerykańskich gdyż większość kantorów akceptuje tylko banknoty nowe i niezniszczone. Zagrożenie przestępczością pospolitą w stolicy kraju nie jest zbyt duże. Gorzej wygląda sytuacja na prowincji (kradzieże i rozboje). Należy pamiętać o szczególnej ostrożności przy poruszaniu się autobusami i autokarami. Hazard jest zabroniony a turyści często padają ofiarami gangów (szczególnie na Bali), oferujących nielegalne zakłady.
W miarę możliwości należy unikać samotnego podróżowania oraz unikać podróży w nocy.
Indonezja leży w obszarze szczególnie narażonym na trzęsienia ziemi, które występują na całym obszarze kraju (rzadkie są tylko na Borneo i płd-zach. Celebesie). Zachodnie wybrzeża Sumatry i południowe wybrzeża Jawy były w ostatnich latach dotknięte tsunami, które spowodowały wiele ofiar. W porze deszczowej (listopad - kwiecień) zdarzają się gwałtowne powodzie oraz osunięcia ziemi.
ŚWIĘTA
W Indonezji obchodzone są święta islamskie, chrześcijańskie, hinduistyczne i buddyjskie. Święto narodowe Indonezji, Dzień Niepodległości, obchodzone jest 17 sierpnia. W czasie świąt czynne są centra handlowe (z wyjątkiem pierwszego dnia świąt Idul Fitri, kiedy są czynne od południa).
PRZYDATNE INFORMACJE:
Z uwagi na dominujący w Indonezji islam, oprócz takich wysp jak Bali, Sulawesi Północne (d. Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie, niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do meczetów, należy pamiętać o zdejmowaniu butów, natomiast kobiety powinny okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong; udostępniany jest na miejscu, najczęściej bezpłatnie.
Wszystkie duże centra handlowe są czynne od godziny 10.00 do 22.00 (również w soboty i niedziele). Ceny w sklepach są stałe.
Korzystając z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr, i w żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy.
Na terenie całej Indonezji, a w szczególności na prowincji, nie należy spożywać posiłków w tanich restauracjach bądź małych przydrożnych straganach. Grozi to poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Bezpieczniejsze są na ogół większe restauracje o odpowiednim standardzie oraz restauracje hotelowe. Ceny usług hotelowych oraz restauracyjnych są znacznie niższe od polskich, a serwis jest na dobrym poziomie.
Przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsularne:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Indonezji
Indonezja, Dżakarta, Jl. Rasuna Said Kav X Blok IV/3, 12950
Tel.: +62 21 2525938 Tel. dyżurny: +62 8557800231 Faks: +62 21 2525958
dzakarta.amb.sekretariat@msz.gov.pl
INDONEZJA (Republika Indonezji)
Stolica: Dżakarta
Waluta: rupia indonezyjska (IDR);
Język urzędowy: indonezyjski
Inne języki: angielski, niderlandzki, jawajski, lokalne języki etniczne
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE
Obowiązek
uzyskania wiz turystycznych, służbowych, pobytowych oraz tranzytowych
dotyczy wszystkich obywateli polskich, niezależnie od rodzaju paszportu.
Obywatele polscy mogą otrzymywać wizy turystyczne (do 30 dni pobytu na
terytorium Indonezji, dotyczy tylko paszportów zwykłych a nie
tymczasowych) przy wjeździe - w ściśle ustalonych punktach przekraczania
granic na lotniskach i w portach morskich (tzw. visa upon arrival). Po
przylocie do Indonezji wizy można otrzymywać odpłatnie (25 USD) na
lotniskach. Istnieje możliwość przedłużenia wizy „on arrival” o kolejne
30 dni w najbliższym urzędzie imigracyjnym, po złożeniu wniosku i
uiszczeniu opłaty 25 USD. Nie ma możliwości otrzymania indonezyjskiej
wizy na lądowej granicy między Timorem Wschodnim a Indonezją (Atambua).
Przy dłuższych pobytach, przy celach wyjazdu innych niż
turystyczny/biznesowy oraz w przypadku posiadania paszportu tymczasowego
o wizę należy aplikować w Ambasadzie Indonezji w Warszawie.
Przy
wjeździe do Indonezji paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy.
Ubiegający się o wizę wielokrotną musi w momencie złożenia aplikacji
legitymować się paszportem ważnym minimum 18 miesięcy. Na żądanie władz
imigracyjnych należy okazać bilet powrotny lub bilet na dalszą podróż
(posiadanie biletu może być konieczne już w momencie składania wniosku o
wizę w Wydziale Konsularnym Ambasady Indonezji w Warszawie). Przy
wjeździe do Indonezji nie ma obowiązku wykazania się określoną kwotą
pieniędzy bądź deklarowania jej na granicy. Składając wniosek o
indonezyjską wizę, należy mieć przy sobie kartę kredytową lub
zaświadczenie z banku potwierdzające posiadanie konta bankowego. W
przeciwnym razie trzeba mieć gwarancję osoby zapraszającej, że zapewni
ona środki utrzymania i opiekę. Podatek lotniskowy przy wyjeździe z
Indonezji (nie ujęty w cenie biletu) wynosi w Indonezji 150 tys. IDR.
Należy pamiętać, by mieć taką kwotę w miejscowej walucie.
PRZEPISY CELNE
Nie
ma ograniczeń co do wwozu lub wywozu obcych środków płatniczych. Limit
wwozu i wywozu dotyczy tylko miejscowej waluty i wynosi 5 mln IDR. Nie
wolno wwozić, wywozić ani posiadać narkotyków - grożą za to surowe kary,
łącznie z karą śmierci. Obowiązują ograniczenia i zakazy wywozu
rzadkich gatunków lokalnej fauny i flory. Wątpliwości służb celnych może
wzbudzić większa ilość lekarstw, jeśli nie mają one nazw
międzynarodowych. Przy wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości
otrzymania zwrotu podatku VAT.
UBEZPIECZENIE
We
własnym interesie, przed rozpoczęciem podróży, każdy turysta powinien
się ubezpieczyć ze względu na wysokie koszty usług medycznych w
prywatnych szpitalach i klinikach. Niektóre polskie agencje
ubezpieczeniowe wydają polisę, która w razie choroby obejmuje jedynie
pokrywanie rachunków za usługi medyczne po powrocie do kraju, tymczasem
indonezyjskie placówki medyczne wymagają natychmiastowego pokrycia
kosztów leczenia. Stanowczo zaleca się dokonywanie ubezpieczeń w
firmach, które mają własnych wiarygodnych przedstawicieli na terenie
Indonezji i na bieżąco opłacają świadczone usługi medyczne. Warto
rozważyć wykupienie ubezpieczenia umożliwiającego ewakuację medyczną
(np. do Singapuru) w przypadku skomplikowanych urazów lub chorób.
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
W
Indonezji nie ma obowiązkowych szczepień. Do zagrożeń
sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur
brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w
kranie nie jest zdatna do konsumpcji. Zalecane jest picie wody
butelkowanej lub przegotowanej, unikanie w napojach kostek lodu oraz
surowych i niedogotowanych potraw. U dzieci nadal poważny problem
stanowi polio i odra. W większości prowincji istnieje zagrożenie
wścieklizną u psów (szczególnie na Bali). Poza dużymi skupiskami
ludzkimi występuje zagrożenie malarią (niskie ryzyko na Jawie i Bali)
oraz w dużych miastach - gorączką krwotoczną denga (liczba zachorowań
wzrasta szczególnie w okresie pory deszczowej od października do
kwietnia, nie ma skutecznego środka zabezpieczającego przed zakażeniem).
W przypadku podróży poza Jawę i Bali miejscowe władze zalecają
profilaktyczne przyjmowanie lekarstw antymalarycznych oraz zwracanie
uwagi na dobre zabezpieczenia przeciw komarom. Szczególną uwagę należy
zwrócić na pojawianie się wśród drobiu i ludzi ognisk ptasiej grypy
wywołanych szczepem wirusa grypy H5N1. Przed wyjazdem do Indonezji warto
zaszczepić się przeciw zwykłej grypie, co znacznie skraca czas
zdiagnozowania ptasiej grypy. Należy unikać kontaktu z drobiem i dzikimi
ptakami, a także miejsc, gdzie może być obecny drób zakażony wirusem
H5N1 takich jak targowiska, fermy, zakłady przetwórstwa drobiu. Wirus
jest wrażliwy na wszelkie rodzaje detergentów, jak i temperaturę powyżej
70 st. C. Należy szczególnie dbać o czystość rąk. Zagrożenie wirusem
H1N1 nie stanowi dużego zagrożenia w Indonezji.
Opieka medyczna,
zarówno państwowa, jak i prywatna, jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w
szpitalach państwowych, jest niezadowalający; znacznie lepszy jest w
klinikach prywatnych. Koszt wizyty lekarskiej wynosi przeciętnie od 20
do 50 USD (w nagłych i ciężkich przypadkach - do 200 USD); koszt jednej
doby pobytu w szpitalu - od 15 USD w szpitalu państwowym (np. Szpital
Wydziału Medycyny Uniwersytetu Indonezja Cipto Mangkusumo w Dżakarcie)
do 250 USD w prywatnej klinice. Przeciętny koszt pobytu w szpitalu
wynosi 150 USD dziennie, nie licząc opłat za usługi medyczne, badania
laboratoryjne i lekarstwa. Niezbędne jest wykupienie kompleksowego
ubezpieczenia od kosztów leczenia przed rozpoczęciem podróży do
Indonezji.
INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Obowiązuje
ruch lewostronny. Międzynarodowe prawo jazdy jest w Indonezji
uznawane, jednak przy dłuższych pobytach, ze względu na korzystniejsze
ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego
prawa jazdy. Poza stołeczną Dżakartą należy unikać podróżowania
samochodem w nocy. Samochód można wypożyczyć w prywatnych
wypożyczalniach na dowolny okres; orientacyjna cena wynosi ok. 30-40 USD
dziennie. Zdecydowanie bezpieczniejsze jest korzystanie z samochodu z
wynajętym miejscowym kierowcą. Wszelkich płatności należy dokonywać w
walucie miejscowej.
PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Szlaki
komunikacyjne są bardzo zatłoczone i niebezpieczne. Ruch na drogach jest
chaotyczny, czasami wręcz niebezpieczny (kierowcy nie przestrzegają
zasad ruchu drogowego). Zgodnie z przepisami indonezyjskimi cały czas
należy mieć ze sobą dokument potwierdzający tożsamość (paszport).
BEZPIECZEŃSTWO
Przed
podróżą należy zawsze wykonać kserokopię paszportu, biletów lotniczych i
wiz. Wymiany gotówki najkorzystniej dokonywać w kantorach
zlokalizowanych w dużych centrach handlowych lub dobrych hotelach.
Należy dokładnie przeliczyć kwotę wydaną przez kasjera walutowego. W
Indonezji pewne trudności może przysporzyć wymiana dolarów amerykańskich
gdyż większość kantorów akceptuje tylko banknoty nowe i niezniszczone.
Zagrożenie przestępczością pospolitą w stolicy kraju nie jest zbyt duże.
Gorzej wygląda sytuacja na prowincji (kradzieże i rozboje). Należy
pamiętać o szczególnej ostrożności przy poruszaniu się autobusami i
autokarami. Hazard jest zabroniony a turyści często padają ofiarami
gangów (szczególnie na Bali), oferujących nielegalne zakłady.
W miarę możliwości należy unikać samotnego podróżowania oraz unikać podróży w nocy.
Indonezja
leży w obszarze szczególnie narażonym na trzęsienia ziemi, które
występują na całym obszarze kraju (rzadkie są tylko na Borneo i
płd-zach. Celebesie). Zachodnie wybrzeża Sumatry i południowe wybrzeża
Jawy były w ostatnich latach dotknięte tsunami, które spowodowały wiele
ofiar. W porze deszczowej (listopad - kwiecień) zdarzają się gwałtowne
powodzie oraz osunięcia ziemi.
ŚWIĘTA
W Indonezji
obchodzone są święta islamskie, chrześcijańskie, hinduistyczne i
buddyjskie. Święto narodowe Indonezji, Dzień Niepodległości, obchodzone
jest 17 sierpnia. W czasie świąt czynne są centra handlowe (z wyjątkiem
pierwszego dnia świąt Idul Fitri, kiedy są czynne od południa).
PRZYDATNE INFORMACJE:
Z
uwagi na dominujący w Indonezji islam, oprócz takich wysp jak Bali,
Sulawesi Północne (d. Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie,
niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a
szczególnie podczas zwiedzania świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do
meczetów, należy pamiętać o zdejmowaniu butów, natomiast kobiety powinny
okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń
buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong; udostępniany jest
na miejscu, najczęściej bezpłatnie.
Wszystkie duże centra handlowe są czynne od godziny 10.00 do 22.00 (również w soboty i niedziele). Ceny w sklepach są stałe.
Korzystając
z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr, i w
żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy.
Na
terenie całej Indonezji, a w szczególności na prowincji, nie należy
spożywać posiłków w tanich restauracjach bądź małych przydrożnych
straganach. Grozi to poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.
Bezpieczniejsze są na ogół większe restauracje o odpowiednim standardzie
oraz restauracje hotelowe. Ceny usług hotelowych oraz restauracyjnych
są znacznie niższe od polskich, a serwis jest na dobrym poziomie.
Przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsularne:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Indonezji
Indonezja, Dżakarta, Jl. Rasuna Said Kav X Blok IV/3, 12950
Tel.: +62 21 2525938 Tel. dyżurny: +62 8557800231 Faks: +62 21 2525958
dzakarta.amb.sekretariat@msz.gov.pl
- Przeloty na trasie Warszawa - Bali
- Noclegi (hotele 3 i 4 *)
- Opłaty za wstęp do miejsc zawartych w programie
- Opiekę polskojęzycznego pilota
- Opiekę lokalnych przewodników na trasie
- Podstawowe części zamienne
- Motocykl na całej trasie wyprawy
- Ubezpieczenia podróżnego
- Posiłków poza śniadaniami w hotelach
- Napojów
- Kosztów paliwa (2 zł./litr)
- Kosztów pokrycia naprawy uszkodzeń dokonanych z winy kierowcy
- Przeloty na trasie Warszawa - Bali
- Noclegi (hotele 3 i 4 *)
- Opłaty za wstęp do miejsc zawartych w programie
- Opiekę polskojęzycznego pilota
- Opiekę lokalnych przewodników na trasie
- Podstawowe części zamienne
- Motocykl na całej trasie wyprawy
- Ubezpieczenia podróżnego
- Posiłków poza śniadaniami w hotelach
- Napojów
- Kosztów paliwa (2 zł./litr)
- Kosztów pokrycia naprawy uszkodzeń dokonanych z winy kierowcy
- Dzień 1: Wylot z Warszawy
- Dzień 2: Przylot na Bali
- Dzień 3: Bali - okolice Canggu
- Dzień 4: Canggu - Amed Całkowity dystans: około 100 km
- Dzień 5: wschodnie Bali - Lombok Całkowity dystans: około 50 km
- Dzień 6: Lembar - Kuta Całkowity dystans: około 270 km
- Dzień 7: Kuta - Port Lembar - Candidas Całkowity dystans: około 150 km w tym prom
- Dzień 8: Candidas - Lovina Całkowity dystans: około 110 km
- Dzień 9: Lovina - Ubud Całkowity dystans: około 75 km
- Dzień 10: Ubud - Balangan Całkowity dystans: około 50 km
- Dzień 11: Balangan - Canggu Całkowity dystans: około 40 km
- Dzień 12: Canggu
- Dzień 13: Wylot z Bali Żegnamy Bali
- Dzień 14: Polska
1. Nakrycie głowy: czapka z daszkiem na cieplejsze dni i czapka zimowa na zimniejsze dni w górach.
2. Sandały lub klapki oraz buty sportowe najlepiej do chodzenia po górach.
3. Ubrania: kilka t-shirtów, kilka par skarpet oraz bielizna na zmianę, jeansy, szorty, kąpielówki, ciepły sweter, bluza. bielizna termiczna, ubrania chroniące od deszczu i wiatru
4. Ręcznik oraz przybory toaletowe.
5. Okulary przeciwsłoneczne.
6. Krem z filtrem UV.
7. Lekarstwa, w miarę zapotrzebowania. Apteczka
8. Aparat fotograficzny lub kamera.
9. Latarka najlepiej czołowa
10. Namiot
11. Bukłak na wodę.
12. Śpiwór i karimata - powinny być kompaktowe, jeśli takich nie posiadasz, skieruj się do naszego sklepu.
13. Paszport ważny minimum 6 miesiecy
14. Prawo jazdy
15. Menażka, kubek, nóż i widelec
16. Płachta biwakowa - tarp
17. Taśmy lub ekspandery gumowe do mocowania bagażu
18. Wodoszczelna torba
19.Turystyczna kuchenka gazowa, benzynowa lub kelly kettle
Canggu - nadmorska miejscowość z 10 kilometrową plażą na południowym wybrzeżu wyspy Bali w Indonezji. Znajduje się około 10 km na północ od Kuty i oferuje dużo bardziej relaksującą atmosferę restauracji, atrakcji kulturalnych i plażowych. Canggu jest bardzo popularny wśród surferów.
Tirta Gangga
Pałace Wodne na Bali należą do najciekawszych i najpiękniejszych miejsc do odwiedzenia na wyspie. Obydwa Pałace: Taman Ujung i Tirta Gangga znajdują się we wschodniej części wyspy, niedaleko znanej ze swych pięknych plaż miejscowości turystycznej Candidasa. Tirta Gangga jest zdecydowanie pięknym miejscem. To wspaniały park pełen basenów z fontannami, mostkami, rzeźbami i kolorowymi ogrodami i altanami. Pałac, podobnie jak Taman Ujung, jest własnością rodu królewskiego Karangasem. Tirta Gangga znaczy „Woda z Gangesu” co świadczy o ścisłych powiązaniach hinduizmu balijskiego z hinduskim. Pałac wybudowano w roku 1946 w stylu balijskim i chińskim. Nadmiar wody z basenów nawadnia okoliczne pola ryżowe.
Ujung Water Palace
Taman Ujung Pałac znajduje się w miejscowości Seraya. Jest to siostrzane miejsce Tirta Gangga. Kompleks składa się z dużych basenów i zabytkowych budynków położonych na tle góry Agung. Kompleks Taman Ujung łączy architekturę balijską i europejską. Są to trzy duże stawy połączone długimi, eleganckimi mostami i ścieżkami. Cały park obejmuje około 10 h ziemi i znajduje się około 11 km na południowy wschód od stolicy Amlapury.
Kompleks został poszerzony o kolejne baseny zlokalizowane wokół jednego już istniejącego, lecz nie służył do królewskich kąpieli, a stanowił miejsce do karania oskarżonych zwolenników czarnej magii lub czarownic balijskich. W 1921 r., podczas holenderskiej okupacji Indonezji, Taman Ujung stał się oficjalnie otwarty dla ludności i zyskał popularność jako królewski ogród wodny.
Pura Goa Lawah (Jaskinia Nietoperzy)
Pura Goa Lawah, tłumaczona jako Jaskinia Nietoperzy, to starożytna świątynia znajdująca się w południowo-wschodniej części Bali, wyspy należącej do Indonezji.
Świątynia ma ponad 1000 lat i jest to bardzo ważnym centrum religijnym dla mieszkańców wyspy. Nazwa wywodzi się od jej położenia przed wejściem do jaskini zamieszkanej przez nietoperze. Kiedy zbliżymy się do wejścia do świątyni, usłyszymy bardzo wyraźne odgłosy tysięcy nietoperzy które, podwieszone na skałach jaskini, dają złudzenie, że jej ściany i strop poruszają się.
Według legendy Jaskinia Nietoperzy ma ponad 30 kilometrów i jest zamieszkana przez ogromnego smoka zwanego Naga Basuki – mitycznego węża, strażnika równowagi wszechświata.
Sendang Gile and Tiu Kelep to dwa wodospady na wyspie Lombok w Indonezji otoczone soczysta zielenią. Wodospady znajdują się u stóp góry Rinjani. Idealne miejsce na trekking. Wodospad Tiu Kelep znajduje się nad wodospadem Sendang Gile.
Po drodze, aby dostać się do tych dwóch wodospadów, można cieszyć się krajobrazem chronionego lasu, który jest częścią Parku Narodowego Mount Rinjani. Dwa wodospady są uważane przez miejscowych ludzi za lekarstwa na wiele chorób i mogą sprawić, że ktoś będzie młody przez cały czas. Lokalni ludzie wierzą, że przepływ wody będzie większy, jeśli ludzie wokół mówią głośno.
Gunung Rinjani jest aktywnym wulkanem w Indonezji na wyspie Lombok. Jego wysokość wynosi 3726 metrów, co sprawia, że jest drugim najwyższym wulkanem w Indonezji. Znajduje się w Parku Narodowym Gunung Rinjani, jednym z najpiękniejszych terenów trekkingowych w Azji Południowo Wschodniej. Wewnątrz gigantycznej, owalnej kaldery wulkanu znajduje się jezioro Segara Anak, a na jego środku niewielki stożek wulkaniczny Gunung Baru Jari, który powstał w wyniku wzmożonej aktywności Rinjani pod koniec ubiegłego wieku.
Gunung Baru Jari ma około 150 metrów wysokości i jest bardzo aktywny, w ostatnich latach wielokrotnie można było obserwować jego erupcje. Park Narodowy Gunung Rinjani, to nie tylko wulkan. Jest tu też kilka tradycyjnych wiosek do odwiedzenia, wodospady, gorące źródła, a także jaskinie, z których najsłynniejsze to Gua Susu, Gua Payung oraz Gua Manik.
Trekking na Gunung Rinjani należy do największych atrakcji Indonezji. Dwudniowa wspinaczka to ekscytujące doświadczenie, a widoki ze szczytu są oszałamiające. Przy ładnej pogodzie można zobaczyć wyspy Bali i Sumbawę.
Pura Besakih to świątynia hinduistyczna w miejscowości Besakih na zboczu góry Agung we wschodniej części indonezyjskiej wyspy Bali. Uważana za najważniejszą i najbardziej świętą z balijskich świątyń.
Pura Besakih powstała jako górska świątynia tarasowa w VIII wieku. Od tego czasu była rozbudowywana i obecnie składa się z 22 kompleksów składających się w sumie z ponad 200 budowli, połączonych schodami i tarasami. CW ciągu roku w świątyni obchodzi się około 70 świąt, opartych na tradycyjnym 210-dniowym kalendarzu balijskim.
Podczas niszczycielskiej erupcji wulkanu Agung w 1963 roku strumienie lawy ominęły kompleks świątynny. W 1995 roku został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Kintamani jest jednym z najbardziej malowniczych i interesujących części Bali. Położony w północno-wschodniej części wyspy, masywny wulkan stworzył ogromny krater, którego część wypełnia jezioro Batur, a drugą połowę zajmuje czynny wulkan Mount Batur. Wokoło roztaczają się wspaniałe górskie widoki, a po drodze mijane są liczne świątynie i lokalne wioski. Mount Batur jest właściwie tylko małym wulkanem, położonym w sercu ogromnego krateru o średnicy 14 kilometrów. W sąsiedztwie wulkanu leży duże jezioro Batur w kształcie półksiężyca. Sama wielkość krateru daje wyobrażenie o ogromie siły erupcji, który miała miejsce dziesiątki tysięcy lat temu. Piesza wspinaczka lub wycieczka na rowerze na Kintamani to jeden z obowiązkowych punktów podczas zwiedzania tej części Bali.
Tegalalang Rice Terrace znane jest z malowniczej, przepięknej scenerii upraw ryżowych. Można spotkać tu balijskich rolników orzących pola. Tegalalang Rice Terrace stał się naturalną atrakcją dość popularną wśród turystów, zwłaszcza tych pochodzących z dużych miast. Można tu wypocząć, zrelaksować się wdychając czyste powietrze i obserwować piękno natury.
Pura Ulun Danu Bratan jest świątynią hinduistyczną, największą atrakcją regionu Bedugul oraz jedną z najbardziej charakterystycznych i najczęściej fotografowanych świątyń na Bali. Powstała w XVII wieku na brzegu jeziora Bratan, otoczona jest pięknym i doskonale zadbanym ogrodem.
Jatiluwih jest wioską, w okolicy której znajdują się jedne z najbardziej efektownych tarasów ryżowych na Bali. W 2007 roku to miejsce zostało nominowane do listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Tarasy zapierają dech w piersiach. Można tu zobaczyć jak uprawia się ryż, obserwować rolników przy pracy. A jako dodatkowy plus tarasy Jatiluwih, w przeciwieństwie do również przepięknych tarasów Tegalalang, nie są przepełnione turystami i żądającymi opłat za wszystko tubylcami.
Balangan Beach lokalnie określany jako Pantai Balangan, jest jednym z najbardziej popularnych i najbardziej malowniczych miejsc na Bali, z przepięknym, pół kilometrowym odcinkiem złocistego piasku. Miejsce przyciąga surferów z całego kraju. Ci, którzy nie korzystają z tej aktywności także mogą cieszyć się niesamowitymi widokami, podziwiać zachód słońca z lokalnych restauracji.
Termin | Cena | Dodatkowe informacje |
---|